Ze zbiorów Bogdana Karskiego
Kołek uziemiający służył do wykonywania uziemień łącznic, aparatów telefonicznych i telegraficznych polowych. Najczęściej stosowane kołki wykonane były ze stali, jeden koniec kołka był zaostrzony, drugi koniec posiadał poprzeczne ramię z zaciskiem do podłączania kabla. Kołki o długości 45 cm miały dwa rodzaje przekrojów: płaski w kształcie litery H i symetryczny o przekroju +. Używane też były krótkie kołki uziemiające o długości 26 cm, bez poprzeczki, zakończone uszkiem, które ułatwiało ich wbijanie i wyciąganie.
Źródło: Wielki leksykon uzbrojenia. TOM 65. Pomocnicze środki łączności. Piotr Krzysztofik